Bedankt oma

Het leven is hard,
Het leven doet pijn.
Maar toch voelde het goed,
Om bij jou te zijn.

Nu sta ik hier,
Naast jouw kist.
En alles wat er gebeurd,
Is even uit mijn geheugen gewist.

Het doet mij pijn,
Om voor jouw kist te staan.
Maar nu weet ik heel zeker,
Dat wij jou nu echt moeten laten gaan.

Bedankt voor alle jaren,
Bedankt voor de mooie tijd.
Bedankt voor al jouw liefde,
Maar helaas zijn wij jou nu kwijt.

Al die tijd in jouw armen,
Hadden en kregen wij rust.
Je had overal zin in,
Want je had veel levenslust.

Nu zijn we hier bij elkaar,
Na pratend over jouw leven,
want jouw leven was een feit.
Maar na jaren vechten,
Verloor je helaas de strijd.

Een strijd die jij niet opgaf,
Je wou nooit dat je verloor.
Dus je bleef vechten,
Heel wat jaren door.

We hebben veel lol gehad,
Maar ook slechte tijden.
Maar de goede tijden in ons hoofd en in ons hart,
Is niet te vermijden.

We moeten je laten gaan,
In het wit en in het zwart.
Maar we moeten je laten gaan,
Met veel verdriet en pijn in ons hart.

Bedankt voor jouw liefde,
En bedankt voor jouw leven.
Wij staan bij jou en jij bij ons,
Voor het leven in het hart geschreven.

Rust zacht lieve oma.
En we zien elkaar ooit weer.
We zullen altijd aan je blijven denken,
Keer op keer op keer.

Bedankt oma.