Het opgesloten verdriet

Je lichaam bestaat uit cellen met daarin soms opgesloten
gevoelens en verdriet.
Die gevoelens, dat verdriet hebben niemand iets misdaan.
Toch zitten ze vast.
Ze willen eruit maar ze kunnen dat niet.
Het verdriet schiet alle kanten op, ze komen in opstand.
Er heerst onrust alles gaat door elkaar.
Ze kijken omhoog, zien een waterval met daarin twee ogen daar moeten ze naartoe.
Ze kunnen ontsnappen als ze de rivier der tranen kunnen bereiken.
Het is een lange klim maar samen gaan ze ervoor.
Na een moeilijke tijd duiken ze de vrijheid tegemoet.
En dan laten ze het gevoel en de tranen de vrije loop.