Klif van angst

Iedereen vertelde haar om met een hoog opgeheven hoofd door te lopen.

Iedereen maakte haar wijs dat het goed zou komen.

En met die instelling liep ze,

In de richting van de klif van angst
die ze met haar blote handen gegraven had.

Blindgemaakt door haar geliefden en vertrouwden, bleef ze lopen.

Vermoedend dat iemand haar zou vangen,

maar niet vermoedend dat het de laatste keer zou zijn dat ze zou vallen.