Hoop

Hoop.

Ijdele nietsontziende hoop die

steeds maar weer de kop opsteekt

nooit verdwijnt maar des te meer desillusioneert

Een sprankje, vleugje, greintje geen schijntje hoop is

Meer over en dan resteert slechts de kille leegte die samenvalt in de rampspoed van het leven

Dat leven, dat hoop doet leven en leven doet een hoop pijn

Maar zal er nog soelaas geboden worden in de tevergeefse chaos en tomeloze tragiek van het eindige doch eindeloos schijnende geschal dat melancholiek weerklinkt in de aardse krochten van het kortstondige bestaan, of

Is dat niet juist die hachelijke hoop?