De Ochtengloren

Wanneer de ochtendgloren zullen komen
En al het zwart verandert in wit
Vertelt het mij dat hij er zal zijn
Dat hij misschien al ergens zit

Zijn ogen bruin als bladeren
met lichte gouden randen
Waar het water breekt
tegen onze gevlochten handen
Zijn lach mooier dan licht
En overal zijn lippen
overal op mijn gezicht