Verborgen Afscheid

Daar sta jij dan te wachten op de tram, ik kan je door onze ramen nog zien staan. Uit Het huis waarvan je zojuist bent weggegaan. Ik slik en verwijder van mijn wang een traan. Je draagt een kleine tas maar mijn hart weet al beter, het begint nu pas. In woorden zeg je, het is een afkoeling, maar je houding zei veel meer , dit is niet je bedoeling. Ons huis is niet langer ons thuis