Parijs met een glimlach

Ik was in Parijs
op de Champs Elize
zag de schilders op Mont Martre
beklom de trappen van de Sacre Ceur
de Moulin Rouge heb ik bekeken
alle herinneringen
en indrukken nam ik mee
met een grote glimlach om me heen.

Wat ik daar zag lopen
nam mijn verbeelding
het was er druk
met allemaal mensen die je zag.

Je voelde de aanwezigheid en de koude regen
ze druipte naar beneden
helemaal ondergedompeld zat ik daar
met een krabbende kap en rommelige rugzak.

De glimlach was er altijd
ik herinner me een jonge vrouw die naast me zat
ze sliep vredig in de metro
op de middag in Centre Pompidou zag je vaak een fika
het was het moment van de dag
waar je de bittere smaak van koffie kon bespeuren.