voel me alleen

Soms voel ik me alleen,
En onbegrepen.
Niemand die me begrijpt, hoe k me voel elke dag.
Want ze zien mijn lach,
Die lach zet ik op omdat ik niet wil dat mensen zien dat ik pijn heb,
Want ze gaan vragen stellen, en dat wil ik niet.
Want ik wil me pijn niet aan hun vertellen.
Soms denk ik dat niemand om me geef, en dat ik alleen ben,
Dat gevoel is niet fijn.
Want ik leef elke dag met pijn,
Mensen kijken me raar aan,
Maar ik blijf rechtop staan.
Ik kan niet elke dag opstaan met een lach,
Sommige dagen gaan beter dan andere dagen,
Maar je hoort me niet klagen.
Soms zie ik het niet meer zitten,
Zoveel pijn en verdriet.
En ik kan mezelf niet zijn.
Elke dag ruzie met me ouders over dingen die nergens op slaan.
Maar ze zien niet de traan,
Ik voel me gevangen en kan nergens heen.
Ik voel me gesloopt als een steen.
Elke dag geschreeuw van me ouders,
En dan denk ik, waarom leef ik?
En ik stik.
Het voelt alsof ik alles verkeerd doe in hun ogen,
Dat gevoel doet me pijn, en dat is niet fijn.
En ik huil,
Ik wil niet huilen, ik wil dat ze me begrijpen, en me met liefde aankijken.