treurwilg

Treurwilg
Gebogen twijgen naar beneden gericht
Lijkt hij wel te treuren
Alsof hij verbergen wil z’n gezicht
Misschien wel voor ’t wereldgebeuren
Schade door de mensen aangericht

Takken die neerwaarts gaan
Net als tranen
Alsof ’t niet zienen wil
Naar een wereld koud en kil

‘k Voel me soms als die boom die treurt
Eenzaam en triest het aangezicht
Bij het spaarzaam zonnelicht
Wil ik even schuilen
Zachtjes huilen

Net als de boom die treuren doet
‘k Voel iets van verbondenheid
Verborgen onder ’t neerhangend loof
Een beetje stervend
Mijn geloof…