Ik ben maar een pion

Ik ben maar een pion.
Ik liep op paden,
over lichte velden, door duister woud.
Mij lijkt de aarde
als een schaakbord van ivoor.
Noord en oost en zuid en west.
Burchten, torens op de hoeken.
Daar waken wachters, hoor hun trommen.
Paarden springen van zwart naar wit.
Zwarte paarden, witte paarden,
Ridders rijden met witte schilden.
Rode Ruiters gaan op jacht.
Twee legers staan tegenover elkander.
Bestrijden elkaar bij dag en nacht.
In het midden van elk leger een vorst.
Een witte,
een rode.
Beraadslagend,
Plannen makend.
Zetten en tegenzetten.
Waarheen ga ik?
Wie kan ik slaan?
Ik zie de sterren tussen tralies.
Mijn kaars brandt flauw.
Het schaakbord glimt.
Hoe glanst het wit.
Hoe gloeit het rood.
Hoe eng en wijd zijn al die velden.
Zwart en wit, wit-zwarte velden.
Wat is mijn weg?