Altijd naast me gestaan

Als een vriendin
heeft U naast me gestaan.
Hoe ik U ook behandelde
-tijdens mijn ziekte-
U liet me begaan.

Het is nu mijn beurt
om wat terug te doen.
En dat doe ik uit liefde
nog niet eens
uit fatsoen.

Als een tijgerin
wakend over haar kroost
zo omschrijf ik Uw moederschap
en de manier waarop
U me troost

als ik weer eens verdrietig ben
ook al is het zo
dat de laatste tijd-
ik die depressiviteit
niet meer zo goed ken.

Wat ben ik U allemaal niet schuldig
en wat kan ik U maar geven.
Dus hoop ik dat het voldoende is
als ik op een manier
dat mijn beide ouders trots
op me kunnen zijn
voort kan leven.

Liefde geef ik graag terug
alleen werkt dat niet altijd
even vlug.
Soms gaat er wat tijd overheen
en soms is daar tussen ons
een brug.

Maar dat praten we dan weer uit.
En dan nemen we iedere keer
weer opnieuw
hetzelfde besluit:

We blijven eerlijk
tegenover elkaar
in iedere situatie.
Want daar gaat pas
echte liefde vanuit,
dat is ook waar.